Autorka podaje opis szczątków jelenia wypreparowanych z plioceńskiej brekcji kostnej z Wężów. Głównymi elementami w zbadanych materiałach są: niepełna czaszka z uzębieniem szczęk górnych, żuchwa wraz z zębami oraz fragmenty poroża. Na podstawie morfologii tych i innych szczątków oraz po przeprowadzeniu ich porównania z materiałami osteologicznymi jeleniowatych współczesnych i kopalnych, autorka dochodzi do wniosku, że zbadany przez nią jeleń z Wężów należy do podrodziny Cervinae i najprawdopodobniej do podrodzaju Rusa. Fragmentaryczność materiału nie pozwala jednak na ściślejsze ujęcie gatunkowe.