Praca poświęcona jest konodontom ordowickim, wypreparowanym za pomocą kwasu octowego z wapiennych głazów narzutowych wieku ordowickiego. W materiale obejmującym około 800 okazów, 497 nadawało się do bliższego oznaczenia. Wyróżniono 33 formy, z których 21 można było dokładnie oznaczyć gatunkowo, pozostałe - w przybliżeniu. Najliczniejsze są gatunki występujące w Szwecji, w ordowiku dolnym, lecz są też takie, których zasięg stratygraficzny jest znacznie szerszy.