Mimo doniosłego znaczenia fauny z Paşalar dla poznania ewolucji i biogeografii ssaków mioceńskich, jak dotąd opublikowano niewiele prac na temat tamtejszych gryzoni. Zaprezentowano w niniejszym opracowaniu analizę taksonomiczną gryzoni z Paşalar oraz oparte na niej możliwe korelacje biostratygraficzne. Opisano kilka nieznanych dotąd z Paşalar taksonów gryzoni: chomikowate Megacricetodon andrewsi sp. nov. and Democricetodon brevis (Schaub, 1925), wiewiórkowate Spermophilinus bredai (Meyer, 1848) i Sciurinae indet. oraz popielicowaty Peridyromys lavocati sp. nov. Już wcześniej odnotowano z Paşalar: gundiowaty Sayimys cf. intermedius (Sen and Thomas, 1979), chomikowaty Cricetodon pasalarensis (Tobien, 1978), ślepcowaty Pliospalax marmarensis Ünay, 1990 oraz bobrowaty cf. Chalicomys jaegeri Kaup, 1832. Oznaczenia te zmniejszają zróżnicowanie gatunkowe tamtejszej fauny gryzoni. Wcześniej odnotowywano obecność pięciu gatunków wiewiórkowatych, tymczasem w niniejszej pracy wyróżniono dwa gatunki wiewiórkowatych i jeden - popielicowatych. Głównie dzięki nowym danym o kopalnych chomikowatych można skorelować wiek fauny z Paşalar z późnym interwałem MN6.

Key words: Rodentia, Democricetodon, Megacricetodon, Spermophilinus, Peridyromys, biochronology, Miocene, Anatolia.

Pablo Peláez−Campomanes [mcnp177@mncn.csic.es] Departamento de Paleobiología, Museo Nacional de Ciencias Naturales, 2 Gutiérrez Abascal, 28006 Madrid, Spain.