W pracy opisano ponownie ssaka Gobiotheriodon infinitus (Trofimov, 1980), "symetrodonta" z wczesnej kredy (apt-alb) Mongolii. Gatunek ten został zawężony do holotypu (jest nim kość zębowa z trzema ostatnimi trzonowcami), natomiast wymieniony w oryginalnym opisie fragment szczęki z M3? został tu pozostawiony w nomenklaturze otwartej jako cf. Gobiconodon sp. Wzór zębowy G. infinitus zreinterpretowano jako i13 c1 p13 m14. G. infinitus odznacza się krótkim spojeniem żuchwy; długą i wyraźną bruzdą Meckela; małą, trójkątną pterygoid fossa; słabo rozwiniętym grzebieniem skrzydłowym; powiększonym i3; p13 z dwoma korzeniami; dolnymi zębami trzonowymi o kącie ostrym do rozwartego, brakiem wałeczka [pasa?] dowargowego, bardzo krótkimi wałeczkami dojęzykowymi, dobrze rozwiniętymi guzkami wałeczkowymi przyśrodkowym i dalszym (e i d) oraz wyraźną powierzchnią zżycia na paracristid. Gobiotheriodon przypomina Tinodon (z późnej jury USA i Portugalii oraz wczesnej kredy Wielkiej Brytanii) wzorem zębowym uzębienia policzkowego oraz budową pterygoid fossa; zostaje więc roboczo zaliczony do rodziny Tinodontidae Marsh, 1887. Dokonano przeglądu wybranych taksonów tradycyjnie zaliczanych do "symetrodontów" (lub uważanych za ich krewniaków). Amphidontidae Simpson, 1925 uznano za nomen dubium. Zaproponowano nową klasyfikację "symetrodontów".

Key words: Gobiotheriodon, “Symmetrodonta”, systematics, Höövör, Mongolia, Early Cretaceous.

Alexander O. Averianov [sasha@AA1923.spb.edu], Zoological Institute, Russian Academy of Sciences, Universitetskaya, nab. 1, 199034 Saint Petersburg, Russia.