Kopulaste kolonie mszywiołów z rzędu Cheilostomata, zazwyczaj o średnicy ok. 2 cm, występują pospolicie w górnoeoceńskich osadach przybrzeżnych w południowo-wschodniej części stanu Północna Karolina (USA). Taka postać kolonii jest w eocenie anachronizmem, będąc bardziej typową dla mszywiołów paleozoicznych. Występują trzy typy kopuł: pojedyncze kolonie Parasmittina collum (Canu i Bassler), pojedyncze kolonie Osthimosia glomerata (Gabb i Horn) oraz przerosty wielogatunkowe. Mszywioły rozrastały się bocznie poza pierwotne podłoże, aż stawały się swobodnie spoczywającymi koloniami. Kolonie P. collum rosły w drodze lokalnego pączkowania, tworząc subkolonie, rozpościerające się promieniście po niższej warstwie zooidów. Spodnie strony subkolonii rozciągające się poza pierwotne podłoże mają dolne ściany zewnętrzne częściej atakowane przez organizmy inkrustujące niż górne strony kolonii. Tymczasem boczny rozrost kolonii O. glomerata był ograniczony wielkością pierwotnego podłoża, nie rozwijały się subkolonie, a wzrost kolonii następował przez intensywne pączkowanie czołowe na całej górnej powierzchni kolonii. Spodnie części kolonii poniżej poziomu podłoża zbudowane są z bocznych wewnętrznych ścianek zooidów brzeżnych i są o wiele rzadziej inkrustowane niż spodnie strony P. collum. Górne powierzchnie kopuł wielogatunkowych są z definicji zawsze inkrustowane, podobnie jak inkrustowane są często także ich dolne powierzchnie.

Key words: Bryozoa, colony morphology, fouling, Eocene, Castle Hayne Formation.

Frank K. McKinney [mckinneyfk@appstate.edu], Department of Geology, Appalachian State University, Boone, North Carolina 28608, USA; Honorary Research Fellow, Department of Palaeontology, The Natural History Museum, Cromwell Road, London SW7 5BD, UK; Paul D. Taylor [P.Taylor@nhm.ac.uk], Department of Palaeontology, The Natural History Museum, Cromwell Road, London SW7 5BD, UK.