Rodzaj Dzieduszyckia jest szczególnie dobrze reprezentowany w fameńskich osadach Środkowego Atlasu Maroka gdzie występuje w zróżnicowanych gatunkowo dużych nagromadzeniach. W niniejszej pracy przeprowadzona została rewizja bogatej kolekcji Dzieduszyckia z Maroka zebranej i opracowanej przez Henriego and Genevičve Termier a zaliczanej wcześniej do rodzaju Halorella lub Eoperegrinella. Obecne badania wykazały duże zróżnicowanie budowy wewnętrznej muszli u D. crassicostata, D. intermedia i D. tenuicostata. Budowa podpór lofoforu (crura) u tych trzech gatunków przemawia za umiejscowieniem podrodziny Dzieduszyckiinae w obrębie rodziny Halorellidae zamiast, jak dotąd to czyniono, w obrębie Peregrinellidae. W pracy wybrano i zilustrowano okazy typowe wszystkich trzech gatunków. Przeprowadzono również analizę izotopową węgla i tlenu w muszlach Dzieduszyckia oraz skały aby przetestować hipotezę o przypuszczalnym występowaniu tych ramienionogów w środowiskach chemosyntetycznych. Analiza marokańskiego i polskiego materiału nie wykazała jednak żadnych niezwykłych cech ówczesnego środowiska. Uzyskane wyniki nie wykazują istotnych odchyleń wartości d13C i mieszczą się w zakresie charakterystycznym dla normalnych morskich warunków panujących w późnodewońskim światowym oceanie.

Key words: Brachiopoda, Halorellidae, Dzieduszyckia, carbon isotopes, Famennian, Morocco.

Andrzej Baliński [balinski@twarda.pan.pl], and Gertruda Biernat [gbiernat@twarda.pan.pl], Instytut Paleobiologii PAN, ul. Twarda 51/55, PL−00−818 Warszawa, Poland.