Artykuł opisuje czternaście gatunków należących do jedenastu rodzajów ramienionogów z późnopermskiej wucziapińskiej (Wuchiapingian) serii węglonośnej (formacja Lungtan) z Południowych Chin. Spośród nich, fauna bruku muszlowego z najniższej formacji Lungtan została zinterpretowana jako zapis początku odradzania się fauny oskorupionej po skutkach wielkiego wymierania gwadelupsko/lopińskiego (G/L) w Południowych Chinach. Powymieraniowe fauny ramienionogowe z wucziapingu odznaczają się występowaniem licznych taksonów Łazarzowych, niedobitków i nowopowstających taksonów. Formy zdolne do modyfikacji trybu życia na ogół lepiej zniosły kryzys G/L. Powymieraniowe fauny, w tym niedobitki i elementy powstające w okresie odradzania ekosystemów nie wykazują preferencji co do trybu życia, wszystkie jednak były przystosowane do zajęcia rozmaitych świeżo zwolnionych nisz w późnopermskich oceanch. Opisano dwa nowe gatunki, Meekella beipeiensis i Niutoushania chongqingensis, oraz przedstawiono poprawione diagnozy chińskich rodzajów Niutoushania i Chengxianoproductus, na podstawie oględzin okazów typowych i nowego topotypowego materiału z formacji Lungtan.

Key words: Brachiopoda, mass extinction, faunal recovery, Permian, Wuchiapingian, Guadalupian, Lopingian, South China.

Zhong−Qiang Chen [zqchen@cyllene.uwa.edu.au], School of Earth and Geographical Sciences, The University of Western Australia, 35 Stirling Highway, Crawley, WA 6009, Australia; Monica J. Campi [mcampi@deakin.edu.au] and Guang R. Shi [grshi@deakin.edu.au], School of Ecology and Environment, Deakin University, Melbourne Campus, 221 Burwood Highway, Burwood, Victoria 3125, Australia; Kunio Kaiho [kaiho@dges.tohoku.ac.jp], Institute of Geology and Paleontology, Tohoku University, Aoba, Aramaki, Sendai 980−8578, Japan.