Dokonano redeskrypcji słabo dotąd znanego gatunku typowego rodzaju Cyrtosymbole, tj. Dechenella escoti na podstawie obfitego nowego materiału z wczesnofameńskiej dolnej formacji wapieni z Griotte w La Touriere, koło Cabričres na południu Francji. Obejmuje on skleryty (hipostom, policzki ruchome, człony tułowiowe i zewnętrzną powierzchnię tarczy ogonowej) które dotąd były nieznane lub reprezentowane przez słabo zachowane i niekompletne okazy. Dysponujemy też kompletem stadiów rozwojowych starszych niż protaspis. Ten ostatni materiał pozwolił wykazać, że niektóre cechy, zwłaszcza w okolicy przed glabellą, oraz szwów za oczami, bardzo się zmienia między wczesnymi a późnymi stadiami holaspis. Dawniej niektóre gatunki ustanawiano na podstawie osobników młodocianych, np. lektotyp C. escoti to wczesny holaspis, i jego cechy uznano za diagnostyczne dla rodzaju Cyrtosymbole. Wiarygodne oznaczanie gatunków w obrębie Cyrtosymbolinae wymaga więc dysponowania odpowiednim materiałem, w tym późnym stadium holaspids. Podano zrewidowaną diagnozę Cyrtosymbole, i zaliczono do tego rodzaju tylko te trylobity, które mają wspólne cechy diagnostyczne z C. escoti w stadium dorosłym. Wgląd we wczesne stadia rozwoju osobniczego u C. escoti i jego krewniaków wspiera zaliczenie Cyrtosymbolinae do Proetidae.

Key words: Trilobita, Proetidae, Cyrtosymbolinae, ontogeny, Devonian, Famennian.

Raimund Feist [rfeist@isem.univ−montp2.fr] and Rudy Lerosey−Aubril [lerosey@isem.univ−montp2.fr], Laboratoire de Paléontologie, Paléobiologie et Phylogénie, Institut des Sciences de l’Evolution de Montpellier, 34095 Montpellier Cedex 05, France.